چي كجاست؟
حتما براي شما پيش آمده است كه براي يك بار هم كه شده به اين سوال كه «اين آدرس‌هاي اينترنتي از كجا مي‌آيند؟» بيانديشيد يا تبليغاتي را ديده باشيد كه عبارت www.yourname.com را سرلوحه كار خود قرار داده است و اين‌كه كدام يك از پسوندهاي دامنه را انتخاب كنيد، برايتان موضوع مهمي باشد.
دامنه اينترنتي، تركيبي از حروف و اعداد است كه به‌همراه تعداد محدودي از كاراكترها، شكلي واحد را تشكيل مي‌دهد. صورت تشكيل شده، بايد در تمام دنيا يكتا و منحصربه‌فرد باشد. يعني امكان وجود دو نام يك‌سان براي دو دامنه وجود ندارد. دامنه‌هاي اينترنتي، در سرورهايي به‌نام DNS1، آدرس نهايي خود را پيدا مي‌كند و وب‌سايت مورد نظر را باز مي‌گرداند.
حتما براي شما پيش آمده است كه براي يك بار هم كه شده به اين سوال كه «اين آدرس‌هاي اينترنتي از كجا مي‌آيند؟» بيانديشيد يا تبليغاتي را ديده باشيد كه عبارت www.yourname.com را سرلوحه كار خود قرار داده است و اين‌كه كدام يك از پسوندهاي دامنه را انتخاب كنيد، برايتان موضوع مهمي باشد.
دامنه اينترنتي، تركيبي از حروف و اعداد است كه به‌همراه تعداد محدودي از كاراكترها، شكلي واحد را تشكيل مي‌دهد. صورت تشكيل شده، بايد در تمام دنيا يكتا و منحصربه‌فرد باشد. يعني امكان وجود دو نام يك‌سان براي دو دامنه وجود ندارد. دامنه‌هاي اينترنتي، در سرورهايي به‌نام DNS1، آدرس نهايي خود را پيدا مي‌كند و وب‌سايت مورد نظر را باز مي‌گرداند.
دامنه‌ها از مبحثي به نام URL2 براي شناسايي و مسيردهي به يك صفحه خاص وب استفاده مي‌كنند. مثلا، URL زير، به صفحه index.html از سايت مايكروسافت مي‌رود.
http://www.microsoft.com/index.html
هر دامنه، يك پسوند دارد كه دامنه سطح بالا (TLD)3 را مشخص مي‌كند. دامنه سطح بالا، نوع فعاليت وب‌سايت را مشخص مي‌كند. از آن‌جايي كه تغيير نام دامنه، به‌معني تغيير ذهن تمام مخاطبين است تا آدرس جديد را حفظ كنند، بنابراين انتخاب آن بايد به‌دقت انجام بگيرد. تعداد دامنه‌هاي سطح بالا محدود است و ايجاد هركدام از آنها به تصويب نهادهاي بين‌المللي زيادي نياز دارد. اين دامنه‌ها به دو بخش اصلي دامنه‌هاي كشوري (منطقه‌اي) و دامنه‌هاي كاري تقسيم مي‌شوندكه فهرستي از معروف‌ترين آنها به شرح زير است:
دامنه‌هاي كشوري:
ir: ايران
de: آلمان
ca: كانادا
دامنه‌هاي كاري:
gov: براي سازمان‌هاي دولتي (Government)
edu: براي موسسات آموزشي و تحقيقاتي (Education)
org: براي سازمان‌هاي غيرانتفاعي (Organization)
mil: سازمان‌هاي نظامي (Military)
net: سازمان‌هاي شبكه‌اي (Network)
و بسياري موارد ديگر كه همچنان رو به افزايش هستند.
همان‌طور كه مي‌دانيد، بستر اينترنت، بر مبناي پروتكل TCP/IP4 پياده‌سازي شده است، بدين ترتيب، تمامي گره‌هاي موجود در اين شبكه بزرگ، داراي يك آدرس منحصربفرد و يك تا به نام IP5 هستند. اين آدرس، 32 بيتي بوده و براي راحتي كار، از چهار عدد 8 بيتي كنار هم استفاده مي‌شود. مسلم است كه به‌خاطر سپردن اين 32 بيت به ذهن، حتي اگر به صورت 4 عدد سه رقمي باشد، دشوار است و امكان اشتباه در آن بي‌شمار وجود دارد. علاوه بر آن، به اين دليل كه هر كامپيوتر براي خود يك آدرس آي‌پي جداگانه دريافت مي كند، از اين‌رو، وب‌سايت‌هاي مشهوري كه از چندين سرور براي اطلاع‌رساني استفاده مي‌كنند، با مشكل روبه‌رو خواهند شد.
فاصله ميان دامنه‌ها و آدرس‌هاي آي‌پي را به وسيله سيستمي به نام سيستم نام دامنه پر مي‌كنند. اين سيستم به‌طور خلاصه، نام دامنه‌ها را به آدرس آي‌پي ترجمه مي‌كند. اين عمل ترجمه، به‌طور مجزا در هر سيستم و به‌طور كلي در يك سرور مركزي در شبكه جهاني اينترنت انجام مي‌شود.
بخش نخست آدرس، كه همان TLDباشد را بايد از طريق دارنده آن دومين، كه به آن Holder مي‌گويند تهيه نمود. بخش دوم آن كه نام وب‌سايت شما را مشخص مي‌كند، انتخابي است. اما بخش سومي هم وجود دارد كه معمولا در همه وب‌سايت‌ها از آن استفاده مي‌شود،و آن‌هم عبارت www است. نكته‌اي كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه www هميشه ثابت نيست و ممكن است معادل‌هاي ديگري جايگزين آن شود. اين كلمه كه سطح سوم دامنه را نشان مي دهد، نشان دهنده سرور ميزبان در آن آدرس اينترنتي است (و متعاقبان 2www سرور ديگري است.)
سطح سوم نام دامنه الزامي نيست، براي مثال، مي‌توان بدون نوشتن www به وب‌سايت گوگل نيز مراجعه كرد. مي‌توان بيشتر از يك نام دامنه را به يك آدرس اينترنتي ارجاع داد. همچنين مي‌توان يك نام دامنه را به‌صورت تصادفي به چند آدرس اينترنتي ارجاع داد كه از بار روي سرورها بكاهد.
اگر مي‌خواهيد بدانيد كه آدرس آي‌پي دامنه اينترنتي مورد نظرتان چيست، كافي است از دستور پينگ استفاده كنيد. براي اين كار، ابتدا Command Promt ويندوز خود را باز كنيد و دستور زير را تايپ كنيد:
Ping http://www.google.com/
http://www.google.com/
كه در اين حالت سيستم چهار بسته 32 بايتي به سمت سرور گوگل ارسال مي‌كند و علاوه بر آدرس آي‌پي سرور گوگل، سرعت دسترسي شما به آن سرور و ميزان قابل اعتماد بودن اتصال شما را نشان مي‌دهد.
سرور DNS، نام دامنه ورودي را دريافت مي‌كند، در صورتي كه كامپيوتري در شبكه زير مجموعه‌اش، آن نام دامنه را ثبت كرده باشد،آدرس آي‌پي آن كامپيوتر را بر مي‌گرداند، در غير اينصورت، از سرور DNS ديگري استفاده مي‌كند و اين اقدام آنقدر تكرار مي‌شود كه آدرس آي‌پي صحيح باز گردد.
هر كامپيوتري، يك حافظه نهان (Cache) دارد كه براي مرور سريع‌تر دامنه‌ها، آدرس‌هاي آي‌پي متناظر را در سيستم ذخيره مي‌كند. براي ديدن حافظه نهان DNS سيستم خودتان به آدرس زير برويد:
c:\winnt\system32\drivers\etc\host
منابع
http://webopedia.com/
TERM/D/DNS.html
Designing، 158 O'rielly - Page
and Developing Scalable IP Networks
پانوشت
Domain Name Service.1
Uniform Resource Locator.2
Top-Level Domain.3
Transmission Control Protocol.4
and Internet Protocol
Internet Protocol.5
http://www.microsoft.com/index.html
هر دامنه، يك پسوند دارد كه دامنه سطح بالا (TLD)3 را مشخص مي‌كند. دامنه سطح بالا، نوع فعاليت وب‌سايت را مشخص مي‌كند. از آن‌جايي كه تغيير نام دامنه، به‌معني تغيير ذهن تمام مخاطبين است تا آدرس جديد را حفظ كنند، بنابراين انتخاب آن بايد به‌دقت انجام بگيرد. تعداد دامنه‌هاي سطح بالا محدود است و ايجاد هركدام از آنها به تصويب نهادهاي بين‌المللي زيادي نياز دارد. اين دامنه‌ها به دو بخش اصلي دامنه‌هاي كشوري (منطقه‌اي) و دامنه‌هاي كاري تقسيم مي‌شوندكه فهرستي از معروف‌ترين آنها به شرح زير است:
دامنه‌هاي كشوري:
ir: ايران
de: آلمان
ca: كانادا
دامنه‌هاي كاري:
gov: براي سازمان‌هاي دولتي (Government)
edu: براي موسسات آموزشي و تحقيقاتي (Education)
org: براي سازمان‌هاي غيرانتفاعي (Organization)
mil: سازمان‌هاي نظامي (Military)
net: سازمان‌هاي شبكه‌اي (Network)
و بسياري موارد ديگر كه همچنان رو به افزايش هستند.
همان‌طور كه مي‌دانيد، بستر اينترنت، بر مبناي پروتكل TCP/IP4 پياده‌سازي شده است، بدين ترتيب، تمامي گره‌هاي موجود در اين شبكه بزرگ، داراي يك آدرس منحصربفرد و يك تا به نام IP5 هستند. اين آدرس، 32 بيتي بوده و براي راحتي كار، از چهار عدد 8 بيتي كنار هم استفاده مي‌شود. مسلم است كه به‌خاطر سپردن اين 32 بيت به ذهن، حتي اگر به صورت 4 عدد سه رقمي باشد، دشوار است و امكان اشتباه در آن بي‌شمار وجود دارد. علاوه بر آن، به اين دليل كه هر كامپيوتر براي خود يك آدرس آي‌پي جداگانه دريافت مي كند، از اين‌رو، وب‌سايت‌هاي مشهوري كه از چندين سرور براي اطلاع‌رساني استفاده مي‌كنند، با مشكل روبه‌رو خواهند شد.
فاصله ميان دامنه‌ها و آدرس‌هاي آي‌پي را به وسيله سيستمي به نام سيستم نام دامنه پر مي‌كنند. اين سيستم به‌طور خلاصه، نام دامنه‌ها را به آدرس آي‌پي ترجمه مي‌كند. اين عمل ترجمه، به‌طور مجزا در هر سيستم و به‌طور كلي در يك سرور مركزي در شبكه جهاني اينترنت انجام مي‌شود.
بخش نخست آدرس، كه همان TLDباشد را بايد از طريق دارنده آن دومين، كه به آن Holder مي‌گويند تهيه نمود. بخش دوم آن كه نام وب‌سايت شما را مشخص مي‌كند، انتخابي است. اما بخش سومي هم وجود دارد كه معمولا در همه وب‌سايت‌ها از آن استفاده مي‌شود،و آن‌هم عبارت www است. نكته‌اي كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه www هميشه ثابت نيست و ممكن است معادل‌هاي ديگري جايگزين آن شود. اين كلمه كه سطح سوم دامنه را نشان مي دهد، نشان دهنده سرور ميزبان در آن آدرس اينترنتي است (و متعاقبان 2www سرور ديگري است.)
سطح سوم نام دامنه الزامي نيست، براي مثال، مي‌توان بدون نوشتن www به وب‌سايت گوگل نيز مراجعه كرد. مي‌توان بيشتر از يك نام دامنه را به يك آدرس اينترنتي ارجاع داد. همچنين مي‌توان يك نام دامنه را به‌صورت تصادفي به چند آدرس اينترنتي ارجاع داد كه از بار روي سرورها بكاهد.
اگر مي‌خواهيد بدانيد كه آدرس آي‌پي دامنه اينترنتي مورد نظرتان چيست، كافي است از دستور پينگ استفاده كنيد. براي اين كار، ابتدا Command Promt ويندوز خود را باز كنيد و دستور زير را تايپ كنيد:
Ping http://www.google.com/
http://www.google.com/
كه در اين حالت سيستم چهار بسته 32 بايتي به سمت سرور گوگل ارسال مي‌كند و علاوه بر آدرس آي‌پي سرور گوگل، سرعت دسترسي شما به آن سرور و ميزان قابل اعتماد بودن اتصال شما را نشان مي‌دهد.
سرور DNS، نام دامنه ورودي را دريافت مي‌كند، در صورتي كه كامپيوتري در شبكه زير مجموعه‌اش، آن نام دامنه را ثبت كرده باشد،آدرس آي‌پي آن كامپيوتر را بر مي‌گرداند، در غير اينصورت، از سرور DNS ديگري استفاده مي‌كند و اين اقدام آنقدر تكرار مي‌شود كه آدرس آي‌پي صحيح باز گردد.
هر كامپيوتري، يك حافظه نهان (Cache) دارد كه براي مرور سريع‌تر دامنه‌ها، آدرس‌هاي آي‌پي متناظر را در سيستم ذخيره مي‌كند. براي ديدن حافظه نهان DNS سيستم خودتان به آدرس زير برويد:
c:\winnt\system32\drivers\etc\host
منابع
http://webopedia.com/
TERM/D/DNS.html
Designing، 158 O'rielly - Page
and Developing Scalable IP Networks
پانوشت
Domain Name Service.1
Uniform Resource Locator.2
Top-Level Domain.3
Transmission Control Protocol.4
and Internet Protocol
Internet Protocol.5
No comments:
Post a Comment