Hi! We design beautiful templates.

ewe

Total Pageviews

Banner Ad

TopMenu

Featured Post 1

Featured Post 3

Featured Post 2

اميدوارم تو اين بلاگ با موفقيت عمل كنم....

Featured Post 5

Featured Post 4

Featured Post 7

Featured Post 6

Featured Post 8

Blogger news

Blogger templates

Pages

Search

About

Slider

04 May 2009

سيستم دامنه‌هاي اينترنتي بر پايه ‌4.0 IPV‌



چي كجاست؟
حتما براي شما پيش آمده است كه براي يك بار هم كه شده به اين سوال كه «اين آدرس‌هاي اينترنتي از كجا مي‌آيند؟» بيانديشيد يا تبليغاتي را ديده باشيد كه عبارت www.yourname.com‌ را سرلوحه كار خود قرار داده است و اين‌كه كدام يك از پسوندهاي دامنه را انتخاب كنيد، برايتان موضوع مهمي باشد.
دامنه اينترنتي، تركيبي از حروف و اعداد است كه به‌همراه تعداد محدودي از كاراكترها، شكلي واحد را تشكيل مي‌دهد. صورت تشكيل شده، بايد در تمام دنيا يكتا و منحصربه‌فرد باشد. يعني امكان وجود دو نام يك‌سان براي دو دامنه وجود ندارد. دامنه‌هاي اينترنتي، در سرورهايي به‌نام ‌DNS‌1، آدرس نهايي خود را پيدا مي‌كند و وب‌سايت مورد نظر را باز مي‌گرداند. ‌ ‌

دامنه‌ها از مبحثي به نام ‌URL‌2 براي شناسايي و مسيردهي به يك صفحه خاص وب استفاده مي‌كنند. مثلا، ‌URL‌ زير، به صفحه ‌index.html‌ از سايت مايكروسافت مي‌رود.
http://www.microsoft.com/index.html
هر دامنه، يك پسوند دارد كه دامنه سطح بالا ‌(TLD)‌3‌‌ ‌را مشخص مي‌كند. دامنه سطح بالا، نوع فعاليت وب‌سايت را مشخص مي‌كند. از آن‌جايي كه تغيير نام دامنه، به‌معني تغيير ذهن تمام مخاطبين است تا آدرس جديد را حفظ كنند، بنابراين انتخاب آن بايد به‌دقت انجام بگيرد. تعداد دامنه‌هاي سطح بالا محدود است و ايجاد هركدام از آنها به تصويب نهادهاي بين‌المللي زيادي نياز دارد. اين دامنه‌ها به دو بخش اصلي دامنه‌هاي كشوري (منطقه‌اي) و دامنه‌هاي كاري تقسيم مي‌شوندكه فهرستي از معروف‌ترين آنها به شرح زير است:
دامنه‌هاي كشوري:
‌ir‌: ايران
‌de‌: آلمان
‌ca‌: كانادا
دامنه‌هاي كاري:
‌gov‌: براي سازمان‌هاي دولتي ‌(Government)‌
‌edu‌: براي موسسات آموزشي و تحقيقاتي ‌(Education)‌
‌org‌: براي سازمان‌هاي غيرانتفاعي ‌(Organization)‌
‌mil‌: سازمان‌هاي نظامي ‌(Military)‌
‌net‌: سازمان‌هاي شبكه‌اي ‌(Network)‌
و بسياري موارد ديگر كه همچنان رو به افزايش هستند.
همان‌طور كه مي‌دانيد، بستر اينترنت، بر مبناي پروتكل ‌TCP/IP‌4‌ ‌پياده‌سازي شده است، بدين ترتيب، تمامي گره‌هاي موجود در اين شبكه بزرگ، داراي يك آدرس منحصربفرد و يك‌ تا به نام ‌IP‌5‌ ‌هستند. اين آدرس، 32 بيتي بوده و براي راحتي كار، از چهار عدد 8 بيتي كنار هم استفاده مي‌شود. مسلم است كه به‌خاطر سپردن اين 32 بيت به ذهن، حتي اگر به صورت 4 عدد سه رقمي باشد، دشوار است و امكان اشتباه در آن بي‌شمار وجود دارد. علاوه بر آن، به اين دليل كه هر كامپيوتر براي خود يك آدرس آي‌پي جداگانه دريافت مي كند، از اين‌رو، وب‌سايت‌هاي مشهوري كه از چندين سرور براي اطلاع‌رساني استفاده مي‌كنند، با مشكل روبه‌رو خواهند شد. ‌ ‌
فاصله ميان دامنه‌ها و آدرس‌هاي آي‌پي را به وسيله سيستمي به نام سيستم نام دامنه پر مي‌كنند. اين سيستم به‌طور خلاصه، نام دامنه‌ها را به آدرس آي‌پي ترجمه مي‌كند. اين عمل ترجمه، به‌طور مجزا در هر سيستم و به‌طور كلي در يك سرور مركزي در شبكه جهاني اينترنت انجام مي‌شود. ‌ ‌
بخش نخست آدرس، كه همان ‌TLD‌‌باشد را بايد از طريق دارنده آن دومين، كه به آن ‌Holder‌ مي‌گويند تهيه نمود. بخش دوم آن كه نام وب‌سايت شما را مشخص مي‌كند، انتخابي است. اما بخش سومي هم وجود دارد كه معمولا در همه وب‌سايت‌ها از آن استفاده مي‌شود،‌و آن‌هم عبارت ‌www‌ است. نكته‌اي كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه ‌www‌ هميشه ثابت نيست و ممكن است معادل‌هاي ديگري جايگزين آن شود. اين كلمه كه سطح سوم دامنه را نشان مي دهد، نشان دهنده سرور ميزبان در آن آدرس اينترنتي است (و متعاقبان ‌2www‌ سرور ديگري است.) ‌ ‌
سطح سوم نام دامنه الزامي نيست، براي مثال، مي‌توان بدون نوشتن ‌www‌ به وب‌سايت گوگل نيز مراجعه كرد. مي‌توان بيشتر از يك نام دامنه را به يك آدرس اينترنتي ارجاع داد. همچنين مي‌توان يك نام دامنه را به‌صورت تصادفي به چند آدرس اينترنتي ارجاع داد كه از بار روي سرورها بكاهد. ‌ ‌
اگر مي‌خواهيد بدانيد كه آدرس آي‌پي دامنه اينترنتي مورد نظرتان چيست، كافي است از دستور پينگ استفاده كنيد. براي اين كار، ابتدا ‌Command Promt‌ ويندوز خود را باز كنيد و دستور زير را تايپ كنيد:
‌Ping http://www.google.com/
http://www.google.com/
كه در اين حالت سيستم چهار بسته 32 بايتي به سمت سرور گوگل ارسال مي‌كند و علاوه بر آدرس آي‌پي سرور گوگل، سرعت دسترسي شما به آن سرور و ميزان قابل اعتماد بودن اتصال شما را نشان مي‌دهد.
سرور ‌DNS‌، نام دامنه ورودي را دريافت مي‌كند، در صورتي كه كامپيوتري در شبكه زير مجموعه‌اش، آن نام دامنه را ثبت كرده باشد،‌آدرس آي‌پي آن كامپيوتر را بر مي‌گرداند، در غير اينصورت، از سرور ‌DNS‌ ديگري استفاده مي‌كند و اين اقدام آنقدر تكرار مي‌شود كه آدرس آي‌پي صحيح باز گردد. ‌ ‌
هر كامپيوتري، يك حافظه نهان ‌(Cache)‌ دارد كه براي مرور سريع‌تر دامنه‌ها، آدرس‌هاي آي‌پي متناظر را در سيستم ذخيره مي‌كند. براي ديدن حافظه نهان ‌DNS‌ سيستم خودتان به آدرس زير برويد:
c:\winnt\system32\drivers\etc\host
منابع ‌ ‌
http://webopedia.com/
TERM/D/DNS.html‌
Designing‌‌‎‌، ‌158 O'rielly - Page
‌and Developing Scalable IP Networks ‌
پانوشت
Domain Name Service.1‌
Uniform Resource Locator.2‌
Top-Level Domain.3‌
Transmission Control Protocol.4
‌and Internet Protocol ‌
Internet Protocol.5

ارتقا در هفت قدم



بسته ‌p2apt-p‌ يك پراكسي است كه براي دريافت بسته‌هاي لينوكسي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
مي‌توان در هفت قدم كوتاه و ساده و با استفاده از اين نرم‌افزار، از اوبونتوي 10/8 به اوبونتو 04/9 ارتقا يافت. apt-p2p، به‌جاي دريافت مستقيم از سرورها و يافتن سرورها، تلاش مي‌كند تا در وهله نخست از كاربرهاي نزديك‌تر براي دريافت بسته‌ها استفاده كند، در اين‌صورت امكان بالاتر رفتن سرعت وجود دارد. در صورت عدم موفقيت، از طريق http و دريافت مستقيم بسته‌ها از سرورهاي پشتيبان اقدام به نصب بسته‌ها مي‌كند.



1. نصب apt-p2p
اين دستور را وارد كنيد:
sudo apt-get install apt-p2p
2. آماده كردن فهرست منابع
پشتيبان‌گيري از فهرست فعلي با اين دستور:
me@ubuntu: $ sudo cp /etc/apt/sources.list
/etc/apt/sources.list-apt-p2p-backup
apt/sources.list /etc/apt/sources.list-apt-p2p-backup
3. ويرايش فهرست منابع
افزودن localhost:9977 با اين دستورها
deb http://localhost:9977/archive.canonical.com/ubuntu hardy partnerdeb-src http://localhost:9977/archive.canonical.com/ubuntu hardy partnerdeb http://localhost:9977/*mirror-address*/ubuntu/ hardy main universe restricted multiversedeb-src http://localhost:9977/*mirror-address*/ubuntu/ hardy main universe restricted multiverse
4. به‌روز آوري بسته‌ها
sudo rm -rf /var/cache/apt-p2p/cache/*me@ubuntu: $ sudo apt-get update
5. ارتقا از 8 به 9
me@ubuntu: $ sudo update-manager –d
6. بررسي آمار و دريافت
مرورگر خود را باز كنيد و به آدرس زير برويد:
http://localhost:9977/
7. عمليات ارتقا انجام شد!

موتور جستجوي منطقي


موتورهاي جستجوي معمول، مثل گوگل و ياهو از آمار براي فهميدن صفحه وب استفاده مي‌كنند. آن‌ها لينك‌ها، كلمه‌هاي كليدي و ديگر آيتم‌هاي موجود در يك صفحه را مي‌شمارند تا امتياز آن را در نتايج جستجو تعيين كنند و بر اساس آن امتياز آن را فهرست‌بندي مي‌كنند.
موتورهاي جستجوي معنايي، به‌دنبال درك معناي صفحه‌هاي وب و سندهاي ديگر هستند كه بتوانند نتيجه بهتري به كوئري ارسالي بفرستند. ‌ ‌
مايكروسافت پاورست ‌(Powerset)‌ را به‌مبلغ 100 ميليون دلار خريد تا در اين زمينه پيشرو باشد، اما پاورست تابه‌حال مي‌تواند فقط ويكي‌پديا را سرچ كند. هاكيا ‌(Hakia)‌، تكست‌وايز ‌(Textwise)‌ و ديگر وب‌سايت‌هاي فعال در زمينه جستجوي معنايي هم فعال هستند. ‌ ‌
اما نت‌بيس ‌(NetBase)‌ با رويكردي متفاوت وارد كار شده است و به‌گفته موسسانش، مي‌تواند كل وب را بگردد. در حال حاضر اين شركت توانسته بستري فني ايجاد كند كه شركت‌هاي ديگر نيز بتوانند از تكنيك جستجوي معنايي آن استفاده كنند. نت‌بيس از روش پيچيده‌زبان‌شناسي استفاده مي‌كند و در حقيقت با نمودار كشيدن جملات ربط ميان كلمات را درك مي‌كند.

بالاخره اوراكل سان را خريد!

سان مايكروسيستمز و اوراكل اعلام كرده‌اند كه به توافق نهايي رسيده‌اند كه تحت آن اوراكل سهام فعلي سان را به‌ازاي 50/9 دلار براي هر سهم را نقدا خريداري كند. اين معامله حدود 4/7 ميليارد دلار ارزش دارد. ‌ ‌
اين اقدام با ارزش‌ترين ديتابيس دنيا، يعني اوراكل را با ماي‌سه‌كوئل ‌(MySQL)‌ محبوب‌ترين پايگاه‌داده منبع‌باز، زير يك چتر مي‌آورد. اوراكل بين سال‌هاي 2005 تا 2007، 22 ميليارد دلار درآمد داشت كه تقريبا بيش از دو برابر درآمد شركت رقيب، يعني ‌IBM‌ است.
در همين فاصله، به‌گفته كمپاني سان، ماي‌سه‌كوئل بيش از 100 ميليون بار دريافت شد كه به‌طور متوسط روزانه 70 هزار بار دريافت شده است. گفته مي‌شود حدود 12 ميليون ديتابيس ماي‌سه‌كوئل در حال استفاده عملياتي باشند و توسط غول‌هاي صنعت آي‌تي، گوگل، يوتيوب، ياهو و ديگ استفاده مي‌شود. ‌‌اين مساله، اين سوال را مطرح مي‌كند كه آيا اوراكل به‌دنبال ايجاد تراست است؟
منتقدان و تحليلگران معتقدند كه اوراكل به‌دنبال مونوپل كردن نيست. اين معامله تجاري باعث از ميان رفتن رقابت در بازار ديتابيس‌ها خواهد شد. چرا كه پيشرفت روزافزون ماي‌سه‌كوئل در مقابل ديتابيس‌هاي سازماني اوراكل ديگر از بين مي رود. اما حدف اين رقابت براي مونوپل شدن اوراكل كافي نخواهد بود. ‌ ‌
اوراكل در سال 2007 از فروش ديتابيس‌ها توانست 8 ميليارد دلار فروش داشته باشد، در صورتي كه فروش ماي‌سه‌كوئل در سال 2007 تنها به رقم 28 ميليون دلار رسيده بود و در بازار ديتابيس‌ها، در رده 19 قرار گرفته بود. جان نيوتن از موسسه نرم‌افزاري آلفرسكو معتقد است: «ماي‌سه‌كوئل ديتابيس بزرگ و قوي است، اما در بازاري كه در آن تبادل پول نمي‌شود.»
در دو سه هفته گذشته كه مذاكرات ميان آي‌بي‌ام و سان به شكست انجاميد، بعيد به‌نظر مي‌رسيد كه قرارداد جديدي در اين فاصله كم ميان اوراكل و سان بسته شود. تحليلگر موسسه گارتنر مي‌گويد: «واسطه‌هاي مالي اين دو شركت آن‌قدر كه درگير سهم و امور مالي بودند، اساسا توجهي به ماي‌سه‌كوئل و منبع‌باز نشان ندادند و بعيد به‌نظر مي‌رسد ماي‌سه‌كوئل در اين ميان نقش مهمي را بازي كند.»
هر چند اوراكل اميدوار است بازار ديتابيس را به‌اندازه بازار كامپيوترهاي شخصي براي مايكروسافت به‌دست بياورد، اما نشان مي‌دهد كه آي‌بي‌ام با خريد اينفورميكس ‌(Informix)‌ در سال 2001، زودتر از اين شركت اين كار را انجام داده است. همچنين شركت‌هاي تراديتا ‌(Teradata)‌ و سايبيس ‌(Sybase)‌ هم رقباي جدي‌اي براي اوراكل به‌شمار مي‌آيند. به‌نظر مي‌رسد كه بازار ديتابيس‌ها ديگر مثل دهه قبل بكر و دست‌نخورده نيست. ‌ ‌
اوراكل اعلام كرده است كه سان به‌عنوان عنصري مجزا به فعاليت خود ادامه خواهد داد. در نتيجه ماي‌سه‌كوئل استقلال خود را حفظ خواهد كرد و به‌احتمال زياد دچار قيمت‌گذاري كلان اوراكل نخواهد شد